Liderler zaman hamallarıdır
Toplumlarını bu günden alır
Yarınlara ulaştırırlar
Zaman hamalları olan liderler
“Emir” veren değil “ilham” veren liderlerdir
Çağları geçti.
Coğrafyaların fethinin
Devleti imparatorluğa götürdüğü
Devleti yönetmenin bir hanedanın
Hakkı olduğunun kabul gördüğü
Ahalinin kul olmakta beis görmediği
Muktediri değiştirmenin bir şekilde
Azrail’in görevleri arasında olduğunun
Tartışılmasız kabul gördüğü
Bütün bu absürtlüğünde normalmiş gibi
Algılanması içinde toplumsal cehaletin
Teşvik edildiği, kutsandığı çağda
Lider, lider diye kükremenin bir anlamı olabilirdi
Oldu da
Ama
Devletlerin gücünü bilimden aldığı
Devleti tercih edilenlerden sıradan birinin
Belli bir süre ve belli kurallar çerçevesinde
Yönetmesinin esas olduğunun kabul gördüğü
Ahalinin bunu benimseyip içselleştirdiği
Ve kendini bağımsız eşit yurttaş olarak gördüğü
Ve bu sebeple muktediri
Getirmenin de götürmenin de
Kendi iradesine bağlı olduğunu bilen
Bu sebeple toplumsal aydınlanmanın
Şart olduğuna iman etmiş bir toplumda
Lider, lider diye kükremek absürt kaçıyor
Kaçmalı.
Lider yok.
Ortada siyasi figürler var
Başarılı olanı var olmayanı var
Bu figürlerin toplumu bir yerden alıp
Bir yere götürmeleri mümkün değil
Bütün güçleri
Kendilerini bir yerden
Bir yere taşıyabilme ihtimalidir.
Bilgi toplumunda, insan çağında
Toplumları yarınlara taşıyacak
Yegâne güç ilimdir fendir
İlimde ve fende evrime değil
Devrime dayanan buluşlardadır
Siyasi figürlerde düşen görevde
Toplumun “marabalığını” yapmalarıdır
Bu marabalıkları süresinde
Samimilerse toplumun önünü açar
Görevlerini yapmış başarılı olurlar
Samimi değillerse topluma yük olur
Atılacakları günü beklerler
Enin de sonun da atılırlar da
Bedelini toplum ödese bile
