Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

Ya hikâyesi olan şarkılar Ya da kendi hikâyesine Fon müziği olabilecek Şarkılar dinlemeli insan Yoksa Ne Gönül tellerini titretir notalar Nede gıdası olabilir güfteler ruhun Zaman yokluğa, İnsan boşluğa Müzik bir kuru gürültüye dönüşür yoksa

Verir zavallı memleket, verir ne varsa, malını Vücudunu, hayatını, ümidini, hayalini Bütün ferağ-ı halini, olanca şevk-i balini. Hemen yutun düşünmeyin haramını, helalini… Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin, Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin! Verir biçare millet, verir ne varsa, malını Canını, cananını, bu gününü yarınını Bütün maddi manevi varlığını, hayallerini Hemen çökün düşünmeyin haramını, helalini Çökün efendiler çökün, bu dem-ü devran sizin Sizin olmayan bir şey kalmayıncaya kadar çökün

Yaşlanmak, bedenin kayması değil Gönlün körelmesidir Unutma

Başını göğsüme Tenini tenime daya ki Ben doyasıya sevem seni Emem leblerini Emmelerini emem Dilimle yalayam Teninin her bir zerresini Zevkten çıldırtam seni Sen seni sende kaybet Ben seni bende bulayım Unutayım zamanı mekânı Arı- hayâyı unutayım Âdem ve Havaca saram seni Anı, ilk günah tadında yaşayayım Varsın kovsun cennetinden tanrı beni Ben bir cennet yaratayım hayalimde Sorgusuz sualsiz cennetime alam seni

Bir sarmal zaman Bir labirent mekan Ya en karanlığa koşan Ya aydınlığı arayan insan Labirent mekân, sarmal zaman Karanlığın en koyu noktasında Aydınlığın olduğunu sanan Bir boş heves içinde insan Bir bilebilse Boş heveslerin Boş olduğunu, hoş gelecekleri Getirmediğini bir bilebilse Bildiklerini bir yaşayabilse insan