Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

Doğum ve ölüm sahici değil Hayat dizi,diziler amaç olalı   Doğum artık Mevlit değil Sıradan bir fragman Anlık şok görüntüler Bölük pörçük kesitler   Hayat Reytinge bağlı Farklı uzunlukta Tatsız tuzsuz Lakin her zaman İdrakten uzak şuursuz Bölümlerden ibaret bütünler   Ölüm Başkalarının ölümüyse Diziden çıkma Kendi ölümünse En fazla Yayından kaldırılmadır ölüm   Doğum ve ölüm Eski sahiciliğinde değil Hayatsa “Lassa” be gülüm    

Sen Annemin Bana aldığı Eskidikçe Oynamaya doyamadığım Zaman, zaman Kırılgan Her şeye rağmen Her şeye dayanan Yanımdan ayırmadığım Ayıramadığım Yokluğunu düşünmediğim Düşünemediğim Benim için Vazgeçilemeyen Benimle özdeşleşen Bir oyuncaksın   Sen Annemden bana kalan Ömre bedel bir hatırasın  

İlkbahar yaz Sonbahar kış Mevsimler Hep yalanmış   Bir tek mevsim varmış Aşk mevsimi Her demi sağanak Sevgi yağışlı Bir mevsimmiş Essahmış  

Aşk bir alem Silsen bir kalem Geriye Sıfır ve sonsuzluk kalır El lalem.  

Hasan Avcı dayanamadı. “Şiir senin neyine Sen dön dedi kendi nesir’ine.” Haklı. Aslında yazdığım şeylere şiir demiyorum. Şiiri bir yaşam şekli olarak görmem buna engel. -Avcı faktörü-de yok değil. Benim yaptığım. Yoğunlaşmış duygularımı Redifli kafiyeli Bir nesir olarak Kaleme almak. Şu aralar biraz fazla duygusal’ım. Ya yaşımdan, Ya da, Yaşadıklarımdan dolayı. Hasan’ım bir daha şiiri sadece okurum. Söz