Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

Zaman Yirmi dokuz Temmuz İki bin on beşi Bir sonraki güne Bağlayan gece Saat Kaçı kaç geçe Yer sarsıldı Zemin kaydı altımdan Gök gürledi Şimşek çaktı Sağanak döküldü ardından Yer oynak Gök öfkeli Arasında ben İhtimal dışı Bir olayı yaşarken Çaresiz kaldı muhayyilem Bir doğa olayımı İlahi bir mesaj mı yaşanan Bilmem

Bir kız Bir kız Bir kız Diyorlar bana   Sen Böyle güzelken kız Ben Güzele meftunken kız Kızmam Kıza bilemem kız

SEVMEK   Sevmek dokunmaktır Lisanı-ı münasiple Yılanı deliğinden çıkarırcasına Dil ile   Dokunmaktır sevmek Bir gözleri karanın Gözündeki sürmeyi çekercesine Göz ile   Sevmek dokunmaktır Elim deydi eline Mahcubiyetiyle tenine El ile   Dokunmaktır sevmek Girmek tekme tokat İnsani mi demeden gölgene Öfke ile   Sevmek dokunmaktır Zülfü yâre çalakalem dalmaktır Kelimelerle cümlelerle Kelam ile   Dokunmaktır sevmek Canın canana teması Sevgiliyi temaşadır Huşu ile

Yalnızlık Öyle bir çöker ki üstüme Her can bir gün ölümü tadacaktır Söylemi düşer düşüme O gün bu gün mü diye düşünürüm

Sezai Karakoç Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır Aşk cellâdından ne çıkar mademki yar vardır Yoktan da vardan da ötede bir var vardır Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır Yenilgi, yenilgi büyüyen bir zafer…