Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

Bu ara “Başım belada” Zihinsel frenimi “Unutmuşum helâda” … Düşünüyorum

Ne yaman bir çelişki Ne fena bir kuşatılmışlıktır bu Kendini dünyanın merkezi sanan adam Dünyayı kendinden ibaret sanıyordu Lakin ————— haberi yoktu

Gelişi insanın Planlı programlı Dokuz on Dönüşse ansızın The end Ya da son

Kelimeler, harflerin dansı Cümlelerse “hoşluk” yaratan Kelimeler toplamıdır İnsanoğlu bu “hoşluğu” Farklı adlarla adlandırmış Zaman içinde Biride; mektup Mektup denilen hoşluk Kadim Anadolu’da Bir rivayete göre milattan önce 1950 yılından beri kullanılmış Önce kadınlar, o naif yapılar Kendi aralarında Haberleşme amaçlı kullanmış Ama zamanla cinsiyetleri aşan Bir şekilde ve çok farklı amaçlarla Mektuplar yazılmış gök kubbe altında İş mektubundan aşk mektubuna Oradan “yarınlara” mektuplara kadar Mektup; yazılmaya nasıl başlanacağı, Nasıl gelişeceği nasıl sonlanacağı Nasıl gönderileceğini içeren Bir mektup kültürü yaratmış…

Bu ara sıklıkla Hatırlattın kendini Sağanak halinde Yağdın üzerimize Bir ara ver, soluklan Hayatın olduğunu da Hatırlayalım ölüm.