Kategori: ANNEM VE ŞİİRLERİM

2022   Klavyenin başına geçtiğim anda memleketin vaziyetti ve manzara-ı umumiye anne artık biliyoruz ki; dünya beşten büyüktür gene biliyoruz ki  türkiye asla beşli çeteden büyük değildir bir beşlemedir gidiyor son beşlemede şegay beşlisi türkiye  şengay beşlisinin natodan büyük olduğunu düşünüyor natoya girmek için kore savaşına katılan ülkem inşallah şengay beşlisine katılmak için Ukrayna Rusya savaşına hüdahil olmaz Daha doğrusu müdahil edilmez Böyle bir risk var anne Rusyanın nükler tehdit ve seferberlik ilan Etmesinden sonra ülkem turim patlaması yaşıyor Rusya…

Birilerinin birileri için “:Harç bitti yapı paydos” Dediği yaştayım Altmış beş yaşındayım Zaman denilen nehrin sürüklediği O kapının önünde, beklemedeyim Bir yanımda Bekleme odası ölümün Muhasebesini yaparak dünün Kader diyerek, lakin Kahrederek kadere yaşamak Diğer yanda, ikinci bahar ; Bırakarak kendini akışına zamanın Yaşanacaklarmış kader olan Yaşananlar değil diyerek Salıverip kendini fütursuzca yaşamak Altmış beş yaşındayım Bir tercihin arifesinde, beklemedeyim Ya bekleme odasına ölümün Ya da ikinci baharına ömrün Giriş yapmak için karar vereceğim Anı beklemedeyim “Harcın bittiği yapının paydos”…

Doludizgin kaçarken hayattan Aşka yakalanma ihtimalini seviyorum Ama yok Dümdüz bir hayat Nafile akan zaman Ve bir mekân, insanı boğan Ne yaşanan bir aşk var ortada Nede yakalanma ihtimali aşka Dümdüz bir hayat Nefes al, nefes ver

Siz ne mükemmel bir aile kurmuşsunuz anne İki erkek araya bir kız ve tekrar iki erkek Beş kişilik birbirini tamamlayan bir aile Temsil misal ben, ikinci ikinin ilki Benimle gezersiniz, yeni yerler öğrenir Oralarda nelerin yaşandığından haberdar olur Oralarla ilgili abartılı hikayeler dinlersiniz Ama bütün bunların sonunda aç kalırsınız Böyle bir riski göze almak istemiyorsanız Birinci ikinin ilkini yanınıza almanız gerekir O zaman bir sürü şey öğrenmekle kalmaz O öğrendiğiniz yerlerin bir damak zevki olduğunu görürsünüz tadarsınız insanların beslenmeden yemek…

Benim yazdıklarımın Şiirsel ya da edebi bir değeri yok -Beklide vardır bilemiyorum- Bir nevi “edebi mastürbasyon” yapıyorum Yaşarken kabıma sığdıramadığım Duygularımı, düşüncelerimi Kelimeler olarak, mısralar olarak Kâğıda döküyorum.-Sanki kâğıt kalmış gibi- Yapmaya çalıştığım şey; Kendi özgünlüğümü Sanat diye kimselere Dayatma yerine Kendi özgünlüğümü kışkırtıp Harekete geçirmeye çalışmak Ha bundan da biri Nemalanır Faydalanır Esinlenir mi? Bu benim sorunum değil ki Ben kendi özgünlüğümü Kışkırtma  derdindeyim