Yazar: Mehmet ÇEVİK

Dibi delindi göğün Zamansız bir zaman yaşadık Sevgi pınarı kurudu gönlün Sevimsiz bir baharda Sevgisiz bir aşk yaşadık    

Ya olaylar Acayiptir Tuhaftır.   Ya gördüğüm İnsanlar İnsanlıktan Muaftır.  

Ölmek ne güzel Ne güzel ölmek Kurtulmak olur olmazdan Dünyanın çirkefinden Dünya sahnesindeki Sahte yükten kurtulmak Ölmek ne güzel Ne güzel ölmek Yoksa ardından ağlayanın Ve beklemiyorsa ardında Sana muhtaç çocukların ölmek ne güzel, ne güzel ölmek      

Şikâyetim Kuluna değil Edebimi bilirim. Rabbime! Asla değil. Haddimi bilirim. Aslında, şikâyet dediğim şey Kendi kendime söylenme! Ha bu arada birileri de Duyar mı? Duyar. Duysun… Şikâyetname Çocuğun cinsiyeti olmazmış, Kız dı, Oğlandı diye. Hayırlısı, Hayırsızı, Olurmuş. Eyvallah Kendimi kaybettim. Bir kız. Hayırlısıyla bir kız, Bir kızı hayırlısıyla istedim. İllaki bir kız, Kız olsun istedim. Olmadı. Tövbe estağfurullah Bedenimden Esirgediği kızı Rabbim, Acıdı, Merhamet gösterdi, Mesleğimle Gönder di. Onlarca kızım oldu Elhamdülillah

Konuşuyoruz ama neyce konuşuyoruz konuşuyoruz ama anlaşamıyoruz “Göz iki, Kulak iki, Ağzımız ise tektir. Çok görüp, Çok dinleyip, Az konuşmak gerektir.” Mevlana çok konuşuyoruz lüzumsuz konuşuyoruz kimseleri dinlemeye tahammülümüz yok Gördüklerimiz ,yaşadıklarımız ve yaşattıklarımızsa akla ziyan Kin, öfke, şiddet ve vahşet Kimse bilmiyor,düşünmüyor ki;   “Kin, sapıklığın da aslıdır, kâfirliğin de.” Mevlana Öyle bir karanlığa sokmuşuz ki kafamızı kinimizden ve hırsımızdan  başka şeyle meşgul olamıyoruz bunun dile de, dine de edebe de isyan olduğunu  göremiyoruz güzel zannettiğimiz bir pisliğin içinde debeleniyoruz bilmiyoruz…